دو فرمت رایج و قابلفهم برای انسان در انتقال اطلاعات، JSON و XML است. هر دو ساختار در هر زبان برنامهنویسی میتوانند استفاده شوند و بهاصطلاح مستقل از زبان هستند. دراینبین JSON به دلیل ساختار سادهتر و قابلیت استفاده از آرایه در آن بیشتر موردتوجه است. در این آموزش روش استفاده از JSON در بردهای آردوینو را خواهید آموخت. در ادامه با مرجع تخصصی آردوینو به زبان فارسی، دیجی اسپارک همراه باشید.
میتوانیم از متغیر های starthours و endhours در جای موردنیاز استفاده کنیم. دیدیم که با این ساختار به آسانی میتوان داده ها را منتقل کرد. این انتقال اطلاعات میتواند بین دو برد آردوینو یا حتی بین آردوینو و پلت فرم دیگری انجام شود. در آموزشهای بعدی روش کار با JSON در اندروید استودیو را بررسی خواهیم کرد و با استفاده از آن بین اپلیکیشن اندروید و ماژول ESP8266 داده ها را رد و بدل خواهیم کرد.
پروژه و دریافت بن ارسال رایگان
چنانچه در مراحل راه اندازی و انجام این پروژه با مشکل مواجه شدید، بدون هیچ نگرانی در انتهای همین پست، به صورت ثبت نظر سوالتان را مطرح کنید. من در سریعترین زمان ممکن پاسخ رفع مشکل شما را خواهم داد. همچنین اگر ایرادی در کدها و یا مراحل اجرایی وجود دارند میتوانید از همین طریق اطلاع رسانی کنید.
برای دریافت بن خرید از دانشجو کیت، کاربران بایستی با استفاده از وسایل این آموزش، پروژه را اجرا کرده و یا حتی مدار جدیدی تعریف کنید. سپس از اجرای کار فیلم گرفته و در شبکههای اجتماعی از جمله آپارات و اینستگرام، با هشتگهای دیجی_اسپارک دانشجوکیت digispark daneshjookit منتشر کنند. سپس از طریق بخش نظرات در ادامه همین آموزش، جهت دریافت بن خرید ارسال رایگان به ارزش ۱۲۰۰۰ تومان از دانشجو کیت، لینک را زیر همین پست ارسال کنید.
در پایان نظرات و پیشنهادات خود را با ما درمیان بگذارید و با اشتراک گذاری این آموزش در شبکه های اجتماعی , از وبسایت دیجی اسپارک حمایت کنید.
با هر انقباض قلب میزان خون جاری شده در رگ ها افزایش می یابد؛ به عبارتی دیگر، با ضربان قلب میزان خون عبوری از رگ ها کم و زیاد می شود؛ وقتی مقدار خون در رگ زیاد شود، اگر به آن نور بتابانیم، نور برگشتی زیاد می شود؛ یکی از روش های آشکارسازی این ضربان استفاده از سنسورهای مادون قرمز است به این ترتیب که فرستنده مادون قرمز امواج مادون قرمز را به بافت های بدن ( مثلا نوک انگشت ) ارسال می کند و گیرنده مادون قرمز نیز امواج بازتاب شده از بافت مورد نظر را دریافت می کند؛ همانطور که ملاحظه می کنید می توان گیرنده و فرستنده مادون قرمز را در یکی از دو موقعیت زیر قرار داد :
توجه : ما در این پروژه،از حالت اول استفاده کردیم.
حالا این پروژه به چه دردی می خوره؟ برای مصارف ورزشی و پزشکی مثلا ضربان سنج موقع ورزش در محصول زیر :
طراحی مدار : با تغییر مکرر میزان خون در رگ ها (با هر تپش قلب ) دامنه موج مادون قرمز دریافتی توسط گیرنده تغییر می کند ( مانند شکل زیر )
با توجه به اینکه دامنه سیگنال کسب شده توسط گیرنده بسیار کوچک است ( مانند شکل فوق ) برای استفاده از آن می بایست آنرا تقویت نمود؛ برای تقویت چنین سیگنال ضعیفی باید توجه داشت که نویز محیط و حتی نویز مدار می تواند تاثیر مخربی بر سیگنال دریافتی داشته باشد؛ بنابراین برای رهایی از نویزهای موجود در اطراف ( مثلا برق شهر و … ) می بایست فیلتری طراحی نمود که سیگنال های ناخواسته را حذف نماید و آپ امپ های مورد استفاده از نوع آپ امپ های کم نویز و یا ابزار دقیق باشند؛ با توجه به اینکه فرکانس ضربان قلب انسان معمولا کمتر از ۳ هرتز است، فرکانس قطع فیلتر مورد نظر نیز در همین حدود خواهد بود؛ پس از آنکه سیگنال دریافتی از گیرنده مادون قرمز به خوبی تقویت شد می توان آنرا توسط یک مقایسه کننده به پالس مربعی تبدیل نمود و با اعمال آن به یک LED سبب خاموش و روشن شدن LED با هر ضربان قلب شد.